Kölelik.
Kölelik.
(Fəlsəfə Sözlüğü) :
(Os. Memlûkiyyet, Fr. Esclavage, Al. Sklaverei, İng. Slavery). Başka bir insanın özelgesi olan insanın niteliği... Kölelik düzeninde insan, başka bir insanın özelgesidir (mülk). Sadece emeği değil, canı da efendisinindir. Kölelik, kimi insanların başka insanlarca sömürülmesinin ilk biçimidir. Kölelik düzeninde köle, insan değil, canlı bir nesne sayılmaktadır. Efendi kölesine dilediği işkenceyi yapabilir ve onu öldürebilir. İ.Ö. XVIII. yüzyılda yapılan Hamurabi yasalarından beri birçok yasalar kölelik düzenini ayakta tutmaya çalışmışlardır. Ancak önceleri çok verimli olan kölelik düzeni, gittikçe güçsüzleşmiş ve köle üretiminin verimini yitirmesi karşısında toprak köleliğine dönüşmüştür. sistem, iç çelişmeleri yüzünden çökmek zorunda kalmıştır. Köle emeğiyle yaşamaya alışan efendi, kölesini çalışmaya zorlayamayacak kadar tembelleşmişti. Sonunda, emeğinin veriminden köleye de bir şey ayırmak zorunluğu yeni bir kölelik tipi olan toprak köleliğini doğurdu. Böylelikle eski efendilerin yerini de toprak ağaları (derebeylik, feodalizm) almış oldu. bkz. Derebeylik, Tarihsel Özdekçilik.