Roma Stoası.
Roma Stoası.
( Philosophische Wörterbuch) :
Romalıların düşünsel yaşamı, stoacılığın Roma'ya sokulmasıyle başlamıştır. Roma stoacılığının ünlü düşünürleri Marcus Tullius Cicero (İ.Ö. 106-43), Annaeus Seneca (3-65), köle Epiktetos (50-130) ve imparator Marcus Aurelius'tur (121-180). Stoacılığın Roma'ya yerleşmesinde stoacı Panaitios'la Roma'nın ünlü komutanı Scipio ve stoacı Cicero arasındaki dostlukların büyük yardımı olmuştur. Romalılar stoa öğretisiyle nasıl düşünsel bir güç kazanmışlarsa stoa öğretisi de Romalıların elinde yepyeni bir kişilik elde etmiştir. Romalılar, önce, stoacılığı karışmış düşüncelerden temizleyerek eklektizmden kurtarmışlar, sonra da onu kendi güçlüklerine uygun olarak Romalılaştırmışlardır. Bundan başka stoacılık, yeni filizlenen Hıristiyanlıkla da savaşmak zorunda kaldığından yeni değerlere yönelmiştir. Buna karşı, Hıristiyanlık da putçulukla yaptığı bu savaşı kazanabilmek için stoacılıktan birçok ilkeler benimsemek zorunda kalmıştır. Romalıların ilk stoacısı Cicero'nun önemi, stoacılığından çok, Roma felsefe dilini kurmuş olmasındadır. O da, eski stoacılar gibi, en gerçek yasa doğru ustur, der. Doğru us; doğaya uygun, bütün varlıklarda aynı, değişmez ve yok olmaz birg üçtür. Stoacılığın asıl Romalı temsilcileri olan Seneca, Epiktetos ve Marcus Aurelius stoacılığı töresel ve dinsel bir doğrultuda geliştirmişlerdir. bkz. Stoacılık.