Deneyim.
Deneyim.
(Fəlsəfə Sözlüğü) :
(Os. Tecrip, Fr., Al., İng. Experimantation, İt. Esperimentazione). Yöntemli deney... Deneyim, belli bir amaçla ve belli kurallara göre yapılan bilimsel deneyi'i dilegetirir. Fizikçi W.H. Westphal'in tanımıyle deneyim "doğadaki gözlemin laboratuvara göre göç etmesidir". Buna işlenmiş deney (Os. Muntazam tecrübe, Fr. Experience elaboree( de denir. Deney genel anlamda bir türlü dış (duyusal) ve iç (ruhsal) denemeleri, deneyim özel olarak laboratuvarlarda hazırlanan denemeleri adlandırır. Deney'le deneyim arasındaki anlam ayrılığı, deneyli'yle deneysel arasındaki anlam ayrılığına uygun düşer. bkz. Deney, Deneyli, Deneysel.