İnsantanrıcılık.
İnsantanrıcılık.
(Fəlsəfə Sözlüğü) :
(Os. İnsanî ulûhiyyet, Fr. Anthropotheisme). İnsanın tanrısal bir yaşama erişme çabası... İlkin, Fransız düşünürü Prat tarafından kullanılmıştır (Le Religion de l'Harmonie, s. 252). Tanrılık örneğe yaklaşmak, yeniplatoncu Plotinos'tan beri Batı ve Doğu gizemciliğinde amaçlanmıştır. Deyim, uluülkücülük deyimiyle de çevrilebilir. Stoacı Epiktetos da şöyle der: "Filozof, yırtıcı hayvana benzeyen bir insandan bir tanrı meydana getirebilir". Ne var kı sorun, bir tanrı meydana getirmek değil, bir insan meydana getirmektir. kİdealist insancılıklardan biri olan insantanrıcılık, metafizik düşünme yönteminin zorunlu yanılgılarını taşır. bkz. Yeniplatonculuk, Gizemcilik.