İlişkin.
İlişkin.
(Felsefe Sözlüğü) :
(Os. İzafî, Fr. Relatif, Al. Relativ, İng. Relative, İt. Relativo). Varlığı başka bir şeyin varlığına bağlı bulunan... Saltık deyimi karşıtıdır ve saltık olmayan'ı dilegetirir. Göreli, bağıl ve bağımtılı deyimleriyle anlamdaştır. Aristoteles bilgiyi ulamlar arasında bir ilişki olarak görmüştür. Der ki: "Büyük, küçük, güzel, iyi ve benzerleri gibi nitesel kavramlar varlığı bir başka varlığa göre değerlendirirler; büyük küçüğe göre büyüktür, güzel çirkine göre güzeldir". Aristoteles'e göre, bütün göreliler bağlaşımlıdır ve birbirini gerektirir, köle efendisinin kölesidir ve efendi de kölenin efendisidir. bunun sonucu olarak da göreliler aynı zamanda var olmak zorundadırlar, köle varsa efendi de vardır ve efendinin bulunmadığı yerde köle de olmaz. Bir göreli bilindiği zaman, onunla bağlaşık olan göreli de zorunlu olarak bilinir, köle bilinmedikçe efendi de bilinemez bkz. İlişkincilik, ilişki, İlişkinlik.