TERKİB


"TERKİB" Kelimesi için arama sonuçları

Osmanlıca - Türkçe Sözlük

ELSİNE-İ TERKİBİYE

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Birbirine eklenen kelimelerle konuşulan diller. Terkibli ifâdesi çok olan, Arabçaya uymayan lisanların hususiyeti. (Arabî Lisanına "Tasrifî" denilir. Çünkü aynı kökten kelimeler rahatlıkla yapılmaktadır. Arabçaya bu hususta yetişen başka bir lisan yoktur.)
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

SIFAT TERKİBİ

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Sıfat tamlaması. Meselâ: "Kâmil insan" kelimeleri bir sıfat terkibidir. Burada Türkçe ifâdeye göre "kâmil insan" terkibinden birinci kelime sıfat (belirten), ikinci kelime ise mevsuf (belirtilen) dir. Farsça kâideye göre "insan-ı kâmil" diye söylenir.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

TERKİB

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Birkaç şeyin beraber olması. Birkaç şeyin karıştırılması ile meydana getirilmek. * Birbirine karıştırılmış maddeler. * Gr: Terkib-i nâkıs ve terkib-i tam olarak iki kısma ayrılır. Terkib-i nâkıs: Cümle kadar olmayan terkiblerdir. Terkib-i tam ise; bir cümleden ibarettir. Birbirine eklenen kelimelere terkib denir. Bunlar bir ismin veya sıfatın benzerleri arasında belirtilmesi için başına getirilen isim veya sıfatla birlikte meydana gelir. Meselâ: Bahçenin duvarı. Kırmızı çiçek... Bu cümleden birincisine "isim terkibi" veya "terkib-i izâfi" denir. İkincisine "Sıfat terkibi" veya "terkib-i tavsifî" denir. (Bak: Muzaf)
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

TERKİB-İ BEND

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Edb: Birkaç bendden meydana getirilmiş manzumenin hususan gazel şekli olup müteaddit manzumeler birer beytle birbirine bağlanmıştır. (Bak: Terci'-i bend)
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

TERKİB-İ KIYAS

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Bir davayı isbat için delil arayıp bulma usulü.