MÜKELLEF
EF'ÂL-İ MÜKELLEFÎN
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Mükellef olanların (yani; Cenâb-ı Hakk'ın teklif ve emirlerini kabul ve vazifeli kimselerin) yaptıkları amel ve işler. Bunlar şu isim altında sıralanır: Farz, vâcip, sünnet, müstehab, mübah, mekruh, haram, sahih bâtıl, fâsid, helâl.
HÜRRE-İ MÜKELLEFE
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Fık: Akıl ve bâliğ olan hürre kadın. Sevap ve günahtan mes'ul olan kadın.
MÜKELLEF
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Bir şeyi yapmağa mecbur olan. Vazifeli. Muvazzaf. * Bir şeyi ödemeğe mecbur olan. * Mükemmel hazırlanmış, külfetle süslenmiş olan. (Bak: Teklif)
MÜKELLEFÎN
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Vazifeliler. Mükellefler. Bir şeyi ödemek zorunda bulunanlar.
MÜKELLEFİYET
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Mecburiyyet. Bir işi yapmağa vazifeli oluş. Bir işi terk edememek hâli. Mükellef oluş.