LEZZET
LEZZET
(Ottoman - Dictionnaire turc) :
(C.: Lezzât) Tad, çeşni. Hoş ve güzel olan şey.(Dünyanın âkıbeti ne olursa olsun, lezaizi terketmek evlâdır. Çünki, âkıbetin ya saadettir, saadet ise şu fâni lezaizin terkiyle olur. Veya şekavettir. Ölüm ve idam intizarında bulunan bir adam, sehpanın tezyin ve süslendirilmesinden zevk ve lezzet alabilir mi? Dünyasının âkıbetini küfür sâikasiyle adem-i mutlak olduğunu tevehhüm eden adam için de terk-i lezaiz evlâdır. Çünki, o lezaizin zevaliyle vukua gelen hususi ve mukayyed ademlerden adem-i mutlakın elîm elemleri her dakikada hissediliyor. Bu gibi lezzetler, o elemlere galebe edemez. M.N.)
LEZZET-İ İLM
(Ottoman - Dictionnaire turc) :
İlmin lezzeti.
LEZZET-ŞİNAS
(Ottoman - Dictionnaire turc) :
f. Tad alan, lezzet alan.
LEZZET-YÂB
(Ottoman - Dictionnaire turc) :
f. Lezzet bulan, tad bulan, lezzetlenen.
ZEVAL-İ LEZZET
(Ottoman - Dictionnaire turc) :
Lezzetin bitmesi, lezzetin sona ermesi.