KEFİL


"KEFİL" Kelimesi için arama sonuçları

Osmanlıca - Türkçe Sözlük

KEFİL

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Kefâlet. den) Birisinin bir borcu ifâsı lâzım gelirken, ifâ etmediği takdirde, o borcu ifâyı kendi üzerine alan kimse. Kefâlet eden kimse.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

KEFİL Bİ-T-TESLİM

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Bir malın teslimine kefil olan kimse.