RUHBÂN


Résultats pour "RUHBÂN"

Glossaire islamique

RUHBÂN

(Glossaire islamique) :
Evlenmeden bekâr yaşamayı tercih eden, dünyâdan yüz çevirip, insanlardan uzak yaşayankimseler, râhibler. Hıristiyanlıkta sâdece ibâdetle meşgûl olan din adamları sınıfına verilen ad.Hıristiyan din adamları evlenmedikleri ve insanlardan uzak yaşadık ları için bu ad verilmiştir.İnsanların îmân edenlere düşmanlık bakımından en şiddetlisi, andolsun ki, yahûdîlerleAllah'a eş koşanları bulacaksın. Onların îmân edenlere sevgisi bakımından daha yakınınıda andolsun "Biz nasrânîleriz" diyenleri bulacaksın. Bunun sebebi şudur: Çünkü onlarıniçinde keşişler (ilim ve ibâdetle meşgûl olanlar) ve ruhbanlar vardır. Şüphe yok ki onlar(hakkı îtirâf husûsunda o derece) büyüklenmek istemezler. (Mâide sûresi: 82)İslâmiyet'te ruhbanlık yoktur. (Hadîs-i şerîf-Menâhic-ül-İbâd)Papaslar herkese ruhbanlığı emrettiğinden, bunu önlemek için Muhammed sallallahü aleyhive sellem Eshâbının (Peygamber efendimizin arkadaşları) bekâr yaşamasını yasak etti. Birhadîs-i şerîfte; (Nikâh yapmak benim sünnetimdir. Sünnetimi yapmıyan kimse bendendeğildir" buyurdu. Allahü teâlânın yolunda yalnız ruhbanlıkla yürünebilir düşüncesinigönüllerden çıkardı. (Saîdeddîn Fergânî)