EMÂNET
EMÂNET
(İslami Terimler Sözlüğü) :
1. Emîn, güvenilir olmak. Peygamberlerde bulunması lâzım olan yedi sıfattan biri.Peygamberler emîndirler. Bir kimsenin malına ve canına hıyânet etmekten uzaktırlar. Aslâemânete hıyânet etmezler. Peygamber olmadan önce de böyledirler. Sevgili Peygamberimiz,kendisine peygamberlik bildirilmeden önce de, Muhammed-ül-emîn lakabı ile tanınıyordu.Allahü teâlâ, peygamberleri, hatâ ve günâhtan emin kılmıştır. (İmâm-ı Kastalânî)2. Fıkıh ilminde, güvenilen kimseye bırakılan mal.Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki:Emânetlerine ve verdikleri söze riâyet edenler, namazlarına devâm edenler, işte onlarFirdevs Cennet'ine vâris olacaklar ve orada ebedî olarak kalacaklardır. (Mü'minûn sûresi:8)Münâfıkın üç alâmeti vardır: Yalan söyler, emânete hıyânet eder ve sözünde durmaz.(Hadîs-i şerîf-Berîka)Allah yolunda savaşmak bütün günahları affettirir. Fakat emânete hıyâneti affettirmez.Emânete hıyânet eden kul, Allah yolunda ölse bile, kıyâmet günü yakalanır; "Emâneti sâhibinever" denir. O da bunu yerine getiremeyeceği için Cehennem'in derinlikl erine atılır. (İbn-iMes'ûd)