İSTİHZÂ
İSTİHZÂ
( islamische Glossar) :
Söz, yazı, işâret veya çeşitli davranışlarla bir kişinin ayıp ve eksikliklerini ortaya çıkarmak,onunla eğlenmek, alay etmek.Allahü teâlâ âyet-i kerîmede meâlen buyurdu ki:Münâfıklar (hakka inanmadıkları hâlde inanmış görünenler) mü'minler ilekarşılaştıklarında, biz de sizin gibi mü'minleriz derler. Kendilerini saptıran, insanşeytanları olan reisleri (veya dostları) ile yalnız kaldıklarında; "Biz sizin dîniniz üzereyiz.Biz ancak mü'minlerle istihzâ ediyoruz" derler. Allahü teâlâ onların bu istihzâlarınıncezâsını verir. (Bekara sûresi: 14-15)(Dünyâda) insanlarla istihzâ eden birine, âhirette Cennet'ten bir kapı açılır ve; "Buyurgel" denir. O kişi sıkıntılı ve telaşlı olarak gelir. Fakat kapı kapanır. Sonra başka bir kapıaçılır. O kişi yine sıkıntılı ve üzgün bir hâlde bu kapıya gelir, o da kapanır. Bu hâl o kadardevâm eder ki, artık o kişiye "gel" diye seslendikleri hâlde gidemez duruma gelir. (Hadîs-işerîf-İbn-i Ebiddünyâ)İstihzâ, insanın vekârını (ağır başlılığını) kaybettirir. Yüzünden hayâyı (utanmayı) kaldırır,karşı tarafta kin ve nefret uyandırır. Dostluğun tadını kaçırır. İnsanı Allahü teâlâdanuzaklaştırır. Hâtıraları öldürür. Kusurları çoğaltır. Günahları açı ğa çıkartır. (İmâm-ı Gazâlî)