MUHÂCİR
MUHÂCİR
( islamische Glossar) :
1. İslâmiyet'in başlangıcında, sırf müslüman oldukları için Mekkeli müşriklerin zulüm veişkencelerine mâruz kalıp, dinlerini, îmânlarını korumak için, evlerini, mallarını ve mülklerinibırakarak Resûlullah efendimizin izni ile önce Habeşistan'a, son ra Medîne-i münevvereye hicreteden Mekkeli müslümanlar. Muhâcirin çoğulu muhâcirîn'dir.Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki:Önce müslüman olanlardan, Muhâcirlerin ve Ensârın önde gelenlerinden ve bunlarınyolunda gidenlerden Allahü teâlâ râzıdır ve bunlar da Allahü teâlâdan râzıdırlar. Allahüteâlâ bunlar için, Cennetler hazırladı. Bu Cennetlerin altından nehirler akmaktadır.Bunlar Cennet'te sonsuz kalacaklardır. (Tevbe sûresi: 100)Duâ ordusunun askerleri, gazâ ordusu askerlerinin rûhu gibidir. Gazâ ordusunun askerleri,onların kalıpları, bedenleridir. O hâlde, gazâ ordusunun askeri, duâ ordusu olmadıkça, işbaşaramaz. Çünkü, rûhsuz bedene hiçbir yardımın ve kuvvetin faydası ol maz. Bunun içindir ki,Resûlullah sallallahü aleyhi ve sellem gazâlarında ve sıkıntılı zamanlarında, muhâcirlerinfakirleri hürmetine Allahü teâlâdan yardım dilerdi. Askeri, ordusu olduğu hâlde, muhâcirlerinfakîrlerini vesîle ederek duâ ederdi. (İmâm-ı Rabbânî)2. Vatanından ayrılmış, terk etmiş kimse. Göç eden.