FETÂNET
FETÂNET
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Peygamberlerde bulunması lâzım olan sıfatlarından biri. Peygamberlerin; bütün insanların enakıllısı, en zekîsi ve en anlayışlısı olmaları.Peygamberler (aleyhimüsselâm) hakkında bilinmesi vâcib olan sıfatlar beştir. Sıdk(doğruluk), Emânet (güvenilirlik), Tebliğ (Allahü teâlâdan aldıkları emir ve yasakları insanlarabildirmek), İsmet (günahsızlık) ve Fetânet. (Kutbüddîn-i İznikî)Peygamberler güzel ahlâk sâhibidirler. Mâlâyânîden (fâidesiz iş ve sözden), insan tabiatınınnefret ettiği şeylerden uzaktırlar. İnsanlar arasında asîl olmayan soydan peygambergelmemiştir. Çünkü peygamberlerin soy zinciri, asîl ve temiz kimselerdir. Kaba, görgüsüz,aşağı tabîatlı, ahmak, geri zekâlı kimselerden peygamber gelmemiştir. Peygamberler çok akıllıve zekî olup, fetânet sâhibidirler. (Kâdızâde Ahmed bin Muhammed)