TEBBET SÛRESİ
TEBBET SÛRESİ
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Kur'ân-ı kerîmin yüz on birinci sûresi.Tebbet sûresi Mekke'de nâzil oldu (indi). Beş âyettir.Tebbet, kurusun mânâsındabedduâdır.Sûre, Ebû Leheb hakkında inmiştir. (İbn-i Hişâm, İbn-i Abbâs)Tebbet sûresinde meâlen buyruldu ki:Ebû Leheb'in iki eli kurusun. (zâten) kurudu (helâk oldu ya) . Ona, ne (babasından mîraskalan) malı, ne kazandığı fayda vermedi. O yakında alevli bir ateşe girecek, karısı da odunhammalı olarak, boynunda bükülmüş bir ip de olduğu hâlde. (Âyet: 1-5)Kim Tebbet sûresini okursa, umarım ki, Allahü teâlâ onunla Ebû Leheb'i bir yerdebirleştirmez. (Hadîs-i şerîf-Kâdı Beydâvî Tefsîri)Siyâsete karışmış olan din adamlarından Hüsâmeddîn Peçeli, tefsirinde bilhassa Tebbetsûresinin ittihâdcıları methettiğini yazmaktadır. (M. Sıddîk Gümüş)Resûlullah efendimizin mübârek kerîmeleri Rukayye çok güzel idi. Ebû Leheb'in oğluUtbe'ye nikâh edildi. Tebbet sûresi gelince, Utbe düğünden önce boşadı. Vahy gelerek hazret-iOsman'a nikâh edildi. (Nişâncızâde)