Semâvî Din
Semâvî Din
(Glosario Islámica) :
İnsanları dünyâ ve âhirette seâdete, mutluluğa kavuşturmak için, Allahü teâlâ tarafındangösterilen yol.Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselâmdan beri, her bin senede, bir peygamber vâsıtası ileinsanlara bir semâvî din göndermiştir. Bu peygamberlere resûl denir. Her asırda, en temiz birinsanı peygamber yaparak, bunlar ile dinleri kuvvetlendirmiştir. Resûlle re tâbi olan bupeygamberlere nebî denir. Bütün peygamberler hep aynı îmânı söylemişler, hepsiümmetlerinden aynı şeylere îmân etmeyi istemişlerdir. Fakat şerîatleri yâni kalb ve beden ileyapılması ve sakınılması lâzım olan şeyleri başka başka olduğundan, İslâmlıkları,müslümanlıkları da ayrıdır. (Seyyid Abdülhakîm Arvâsî)