SAD SÛRESİ
SAD SÛRESİ
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Kur'ân-ı kerîmin otuz sekizinci sûresi.Sad sûresi Mekke'de nâzil oldu (indi). Seksen sekiz âyet-i kerîmedir. Sad harfi ile başladığıiçin sûreye Sûret-üs-Sad denilmiştir. Sûrede; müşriklerin (puta tapanların) bozuk yoldaoldukları, Nûh, Sâlih, Hûd, Şuayb, Dâvûd, Süleymân, Eyyûb, İbrâhim, İshak, Ya'kûb, İsmâil,İlyâs, Zülkifl ve Âdem aleyhimüsselâmın kıssaları, hak yolda peygamberlerin çektiklerieziyetler ve sonunda nusret-i ilâhiyyeye (Allahü teâlânın yardımına) kavuştuklarıbildirilmektedir. (İbn-i Abbâs, Râzî, Kurtubî)Allahü teâlâ, Sad sûresinde meâlen buyuruyor ki:(Habîbim) Kuvvet sâhibi Dâvûd'u an! O, her zaman Allah'a tövbe ederdi. (Âyet: 17)Kim Sad sûresini okursa, Allahü teâlânın, Dâvûd aleyhisselâmın emrine verdiğidağların ağırlığının on katı sevâb verilir. Ve büyük küçük bütün günahlara ısrardanmuhâfaza edilir. (Hadîs-i şerîf-Kâdı Beydâvî Tefsîri)