Belit.
Belit.
(Dizionario filosofico) :
(Os. Mütearife, Fr. Axiome, Al. İng. Axiom, İt. Assioma). Bir gerçeği tanıtmak için dayanılan tanılanması gerekmeyecek kadar açık ilke... Descartes'çılar ve özellikle Spinoza bir geoımetri terimi olan beliti felsefeye uygulamışlardır. Örneğin Deccartes, felsefesini şu belite dayamaktadır: Düşünüyorum, demek ki varım... Bu konuda önemli olan şudur: Ne türlü bir belitten yola çıkılırsa o türlü bir sonuca varılır. Belitlere dayanan bir felsefe, belitlerin yanlışlığı meydana çıkınca, çöker. Örneğin A'nın A'ya eşit olduğu özdeşlik beliti Hegel'in diyalektiğiyle yıkılınca bu belite dayanan bütün spekülatif felsefeler çöküvermiştir. Hegel, A'nın A'ya eşit olamaycağını, çünkü değişmekte bulunduğunu tanıtlamıştır. bkz. Açık, Dekartçılık, Hegelcilik, Özdeşlik, Mantık.