Deney.
Deney.
(Felsefe Sözlüğü) :
(Os. Tecrübe, Fr. Experience, Al. Erfahrung, İng. Experience, İt. Esperienza). Bilgi edinmek için yapılan deneme... Bilgi edinmek için çeşitli deneyler yapılabilir: Örneğin bir varsayımdan yola çıkılarak o varsayımın doğru olup olmadığı denenir. Gözlemin sezdirdiği bir olguyu doğrulamak için deneme yapılabilir. Önceden bilinmeyen bir olgunun ne olduğunu meydana çıkarmak için örneğin bir doktorun hastasına yaptığı gibi, denemeye girişilebilir. Olgu, bir laboratvuarda yapma (sunî) olarak meydana getirilip ne gibi sonuçlar vereceği denenebilir. Deneme doğasal bir olgu değildir, insan bilincinin ürünüdür. İnsan bilinci bir alet yapar, yaptığı o aleti dener ve bu deneyleriyle yaptığı aletin yasalarını bulur. Bu yasalar onu yeni deneylere, yeni aletlere ve yeni yasalara yöneltir. Deney terimi genel anlamda, gözlem'i de kapsar. Görgül (Os. İhtibarî, Fr. Empirique) deyimi karşılığıdır. Bilimsel olarak yapılan deney'e deneyim denir. bkz. Gözlem, Görgül, Deneyim, Deneyli, Deneycilik, Deneyselcilik.