Üsmut.
Üsmut.
(Philosophical Dictionary) :
(Os. Saadet-i uzma, Fr. Beatitude, Al. Seligkeit, İng. Blessedness, İt. Beatitudine). Yetkin ve sürekli mutluluk... Üsmut (beatitüt), mutluluktan (bonör) farklı olarak, yetkin ve sürekli ya da kutsal mutluluk anlamında kullanılır. Metafizik anlayışa göre gnülük ve bedensel mutluluklar gelip geçici ve süreksizdir, amaç edinilmesi gereken mutluluk kancak tanrılık düşüncenin verebileceği üsmuttur. antik çağ Yunan felsefesinde üsmuta, Sokrates'e göre bilgelikle (efdaimonia) ve Epikuros'a göre erdem yoluyle varılan bir çeşit yüksek sükûn (ataraksiya) durumuyle erişilebilir. bkz. Mutçuluk, Umursamazlık, Sokratesçilik, Epikurosçuluk, Din.