Doğa.
Doğa.
(Felsefe Sözlüğü) :
(Os. Tabiat, Fr., İng. Nature, Al. Natur, İt. Natura). Bilincin dışında, kendiliğinden var olan şeylerin bütünü... İnsanı çevreleyen nesnel gerçekliklerin bütünü olan doğa, doğal bir gelişme süreci sonunda, bilinçli toplumsal insanın meydana gelmesiyle yeni bir karşılıklı etki sürecine girmiştir. ilksiz ve sonsuz olan doğal süreç, doğanın ürünü bulunan insan tarafından ve onun bilinçsal yaratımı olan kaltarla yoklanarak bilinir. bkz. Bilgi, Bilim, Kültür.