Çilecilik.
Çilecilik.
(Dizionario filosofico) :
(Os. Zühdiyye, Fr. Ascetisme). Gizemciliğin iradeyi güçlendirme eğitimi... Gizemcilikte beden isteklerinin kırılması ve iradenin bu isteklere karşı güçlendirilmesi ieçin geçirilen eğitime çile adı verilir. Çileciliğin, çeşitli gizemcilik yollarında çeşitli biçimleri vardır. Çilecilik, kendini kınamak ve başkalarına kınatmak anlamında, antik çağ Yunanlılarında da uygulanmıştır. Örneğin kinik okulun töresel öğretisine uygun olarak ünlü düşünür Diogenes kendini kınamak ve başkalarına da kınatmak için fıçı içinde yatardı. Melâmî şeyhi Hamzi Balî de aynı amaçla, köpeklere atılan artık yemekleri yemiştir. Gezemcilikte çilecilik üç aşamada gerçekleşir: Bilgisizlerin çileciliği din bakımından haram sayılanlardan, bilgililerin çileciği yeterinden fazla olanlardan, ermişlerin çileciliği Allah'tan gayrı her şeyden vazgeçmektir... Dinsel alanda çoğu delilere (meczup) ermişliğin yakıştırılması, birçok çilecilerin kendilerine acı çektirmekte işi deliliğe kadar vardırmalarının sonucudur... Çileciliğin amacı, dinsel (şeriat) alanda ölümden sonra ve gizemsel (marifet) alanda yaşarken Allah'a ulaşmaktır. Melâmîler bu duruma melâmet neşesi adını verirler, Allah'la olmak neşesi içinde zevk ettikleri inancındadırlar.