ÂMİL


"ÂMİL" Kelimesi için arama sonuçları

Osmanlıca - Türkçe Sözlük

HARAMİLİK

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Tar: Akıncı kumandanının iştirak etmediği ufak kuvvetler tarafından düşman memleketlerine yapılan akınlar. Bu akınlara yüz ve daha fazla akıncı iştirak ederdi. Akıncı kuvvetleri yüzden az olduğu takdirde "çete" ismini alırlardı. Büyük akınlarda olduğu gibi haramilik suretiyle yapılan akınlarda da alınan esirlerden "pencik" denilen beştebir vergi alındığı halde, çeteden bu vergi alınmazdı.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

İNAYET-İ ŞÂMİLE

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
f. Herkese ait umumi inayet ve yardım.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

İNSAN-I KÂMİL

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Güzel huy, ahlâk ve yüksek fazilet sahibi olan kimse.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

KÂMİL

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Kemal. den) Bütün, tam, olgun, eksiksiz, kemalde olan, kusursuz. Kemal ve fazilet sâhibi. * Resul-i Ekrem'in de (A.S.M.) bir vasfıdır. * Yaşını başını almış, terbiyeli ve görgülü kimse. * Âlim, bilgin kişi. * Bir aruz kalıbı ismi.(Büyük görünme küçülürsün...Kâmillerde, büyüklük mikyasıdır küçüklük, Nâkıslarda küçüklük mizanıdır büyüklük. S.)
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

KÂMİL-İ UKALÂ

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Kemalde olan mükemmel akıl sâhibleri. Akılların kâmili.