rîşî
MARJİNAL VERİMLİLİK TEORİSİ
(Dictionnaire des sciences économiques) :
neo-klasik iktisatçılar (Başlıcaları V Thünes, S. Jevons, K. Menger, J.B.Clark, L.Walras, P.H.Wicksteed) tarafından geliştirilen ve firmanın faktör talebini açıklayan teori. Teoriye göre karını maksimum kılmak isteyen firma, ilave (marjinal) bir faktörün kullanımı ile çıkartılan ürünün değerine göre davranışını ayarlar. Marjinal faktör biriminin kullanımı, faktörün firmaya maliyetinden daha fazla gelir getiriyorsa, firma faktör talebini artıracaktır. İlave faktörün maliyeti, sağladığı gelirden daha çoksa, firma faktör talebini kısar. Firma için faktör kullanımında denge noktası marjinal maliyetin (ek faktörün maliyetinin) marjinal ürün gelirine (ek faktörün sağladığı gelire) eşitlenmesi durumudur.
MEVCUDİYET TEORİSİ
(Dictionnaire des sciences économiques) :
1. Krawis isimli iktisatçı tarafından ortaya atılan ve ülkeler arası ticaretin nedenlerini açıklamaya yönelik teorilerden biri. Teoriye göre, dış ticaretin nedeni, bir malın ekonomide bulunmamasmıdır. Ülkeler kendilerinin üretemedikleri ya da çok pahalıya ürettikleri malları dış tiaret yoluyla elde edeceklerdir. Ülkeler arasında üretimin farklı olmasının nedenleri ise, kaynak dağılımın farklılıklar, teknolojik gelişmeler ve ürün farklılaştırmasıdır.
MİKTAR TEORİSİ
(Dictionnaire des sciences économiques) :
(Bk. Paranın Miktar Teorisi).
MODERN MİKTAR TEORİSİ
(Dictionnaire des sciences économiques) :
(Bk. Parasalcılık)
MUKAYESELİ ÜSTÜNLÜK TEORİSİ
(Dictionnaire des sciences économiques) :
(Bk. Karşılaştırmalı Üstünlük Teorisi)