KEHF SÛRESİ
KEHF SÛRESİ
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Kur'ân-ı kerîmin on sekizinci sûresi.Kehf sûresi Mekke'de nâzil oldu (indi). Yüz on âyet-i kerîmedir. Eshâb-ı Kehf'in kıssasınıanlattığı için, Sûret-ül-Kehf denilmiştir. Sûrede, Kur'ân-ı kerîmin indiriliş sebebi, Eshâb-ı Kehfhâdisesi, Allahü teâlânın Resûlullah efendimize bâzı dînî ve ahlâkî emir ve tavsiyeleri ile dünyâhayâtının geçiciliği, güzel amellerin kıymeti, Zülkarneyn aleyhisselâm ile ilgili olaylar ve başkahususlar anlatılmaktadır. (Râzî, Taberî, Kurtubî, Ebû Hayyân)Allahü teâlâ Kehf sûresinde meâlen buyuruyor ki:(Ey Resûlüm!) Kalbi bizi zikretmekten (anmaktan) gâfil olan ve nefsinin arzularıpeşinden koşan ve hareketlerinde dînin emirlerinin dışına taşan kimseye itâat etme! (Âyet:28)Kim Kehf sûresinin ilk on âyetini ezberlerse, Deccâlın fitnesinden korunur. (Hadîs-işerîf-Tirmizî, Müslim)