İŞLETME
İŞLETME
(İqtisadiyyat Sözlüğü) :
Üretim faktörlerini planlı ve sistemli bir biçimde bir araya getirmek suretiyle mal ya da hizmet üretim iamacını güden üretim birimi. İşletme ekonomisi açısından, firma. Aile, atelye, fabrika, devlet bu tanıma göre birer işletmedir. Bir iktisadi birimin işletme niteliğine sahip olabilmesi için küçüküğüne, büküylüğüne, sürekli olup olammasına, sahibinin özel veya kamu olamsına bakılmaz. Aranan temel özellik bu iktisadi birimin insanların şu veya bu ihtiyacını giderici mal veya hizmet üretiminde bulunmasıdır.
İŞLETME SERMAYESİ
(İqtisadiyyat Sözlüğü) :
İşletmenin bir yıl ya da işletmenin normal faaliyet dönemi içinde paraya çevrileceği tahmin edilen varlıklardan oluşan dönen varlıkları toplamı ile aynı süre içinde ödenecek borçları içeren kısa vadeli borçları toplamı arasındaki farktan ibarettir. İşletme sermayesi = Dönen varlıklar - Kısa vadeli borçlar.
İŞLETME VERGİSİ
(İqtisadiyyat Sözlüğü) :
1970 yılında 1318 sayılı kanunla kabul edilmiş olan çeşitli mal ve hizmet alımları üzerine % 5 ile % 30 arasında değişen oranlar uygulanan bir vergidir. Bu verginin iki hedefi vardı. Zaruri olamayan mal ve hizmet tüketimini vergilendirmek ve işletmelerin satışlarında fatura kullanımını zorunlu kılmak yoluyla Gelir Vergisi için kontrol mekanizması getirmek. 1972 yılında uygulandıı mal ve hizmetlerin kapsamı genişletilmiş vergi oranı % 5 olarak tek bir hal almıştır. İşletme Vergisinin uygulaması pek başarılı olmamıştır. 1.5.1981 tarih ve 1456 sayılı kanunla yürürlükten kaldırılmıştır.
KAMU İŞLETMESİ
(İqtisadiyyat Sözlüğü) :
Sosyal devlet anlayışının bir sonucu olarak devlet, kendi sermayesiyle sınai ve ticari işletmeler kurmak yolunu tercih etmiştir. Devletin doğrudan ve belli oranlarda katkısıyla kurulan, özel işletme ilkeleri içinde çalışan bu tür işletmelere kamu işletmeleri denmektedir.
NET İŞLETME SERMAYESİ
(İqtisadiyyat Sözlüğü) :
Bir işletmenin döner varlıkları (ca (...) !!!! HATA (ORİJİNAL KİTAPTA BUNDAN SONRASI YOK)(...) !!!! HATA (ORİJİNAL KİTAPTA BURANIN BAŞI YOK) iktisat profesörüyken, Nazilerin iktidara gelmeleri nedeniyle Türkiyeye gelmiºtir (1934). Istanbul Üniversitesi Iktisat Enstitüsünün kuruluºunda görev almiº, bu kurum 1937de İktisat Fakültesine dönüºmüºtür. Neumark üniversite öğretim üyeliğinin yanısıra, kamu maliyesinin yendien örgütlenmesi, gelir ve kurumlar vergisi yasalarının hazırlanması çalışmalarına da katılmıştır. 1952de Almanyaya dönmüº, 1960-62 arasinda Avrupa Ekonomik Topluluğu Vergi ve Maliye Komisyonu Başkanlığı yapmıştır. Başlıca eserleri arasında Enflasyonun Özü ve Enflasyon Kavramı (Begriff und Wesen der Inflation) (1922), İktisat Politikasında Yeni İdeolojiler (Neue Ideologien der Wirtschaftspotik) (1935-36), Umumi İktisat Teorisi (1939-42), Türkiyede ve Yabancı Memleketlerde Gelir Vergisi (1946) sayılabilir. Ülkesinden kaçışını ve Türkiyedeki yılların kapsayan anılarını Boğaziçine Sığınanlar (1932) isimli kitapta toplamıştır.