Bireşim.
Bireşim.
(Philosophical Dictionary) :
(Os. Terkip, Fr. Synthese, Al. Synthese, İng. Synthesis, İt. Sintesi). Genel anlamda çözümlemenin karşıtı olarak tek tek verilmiş unsurları bir araya getiren, özel anlamda diyalektiğin oluşma biçimi... Oluşma, sav (tez) -karşısav (antitez)- bireşim (sentez) sürecinde gerçekleşir. Varlık, oluş halinde bir zıtlıktır. Her bireşim yeni bir savdır ve bir karşısavı gerektirir. Doğa ve toplum bütününün evrim süreci de böylece karşıt güçlerin çatışması ve birliğiyle gerçekleşir. Ancak her varlık, hem çatışma hem bileşme süreçlerini aynı zamanda kapsar. Karşıtlıklar birbirlerini aynı zamanda hem itip hem çekerek oluşurlar. Nasıl atom pozitif ve negatif çatışmasıysa doğa ve toplum bütünlüğü de böylece olumlu ve olumsuz süreçlerin hem birliği hem çatışmasıdır. Böylece eski yerini sürekli olarak yeniye bırakır. Her yeni, ileri bir aşama olmayabilir ama er geç ileri bir aşamayı gerçekleştirir. Hegel'in kavram diyalektiğinde önem kazanan bireşim deyimi, gene Hegel tarafından ileri sürülen yadsımanın yadsıması deyimiyle anlamdaştır. bkz. Hegelcilik, Yadsımanın Yadsınması, Sav, Karşısav.