TÂBİ
Tabiiyyun.
(Dictionnaire philosophique) :
İslâm felsefesinde ilk düşünceler, antik çağ Yunan felsefesinde olduğu gibi, doğa felsefesi alanında belirmiştir. İslâm doğa felsefesi İslâm inakçılığına (dogmatizm) karşı insan usunun bir tepkisi olan mutezile davranışıyle İslâm bilimciliğinin birleşmesinden doğmuştur. Felsefe yapısı olarak Yunan, İran ve Hint karışımıdır. İslâm doğa felsefesi başlıca üç koldan gelişmiştir: Tabiiyyun (natüralizm), dehriyyun (materyalizm), vücudiyyun (panteizm)... Tabiiyyun, Ebubekr-i Razî'nin (841-926) kurduğu bir düşünce okuludur ve doğasal temel olarak beş ilkeye dayanır: Tanrı, mekân, zaman, nefis, madde... Duyumcu bir okuldur, bilginin ancak ve sadece duyularla elde edilebileceğini savunur. Deneycidir... Ebubekr-i Razî'nin El-havî ve Taksim-ül-İlel adlı yapıtları Batı dilmerine de çevrilmiştir. bkz. Doğa Felsefesi, İslâm Felsefesi, Dehriyyun, Vücudiyyun.
TABİİ FİYAT
(Dictionnaire des sciences économiques) :
(Bk. Doğal Fiyat)
TABİİ MONOPOL
(Dictionnaire des sciences économiques) :
(Bk. Doğal Monopol)
TABİİ NİZAM
(Dictionnaire des sciences économiques) :
(Bk. Doğal Düzen, Fizyokratlar)
TABİİ NÜFUS ARTIŞI
(Dictionnaire des sciences économiques) :
Bir ülkede doğal sebeplerden dolayı olan doğuş ve ölüm miktarı arasındaki artıştır. Mutlak tabii nüfus artışı belirli bir devredeki doğum ve ölümler arasındaki farktır. Nisbi tabii nüfus artışı ise bu farkın o devletin ortalama genel nüfusuna bölünmesiyle elde edilir.