MÜŞTE
MÜŞTEKAT
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Türemiş kelimeler. Bir kökten ayrılmış kelimeler.
MÜŞTEKİ
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Şikâyette bulunan, şikâyetçi.
MÜŞTEKİYÂNE
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
f. şikâyet edercesine, şikâyet eder gibi.(Ey insan-ı müşteki! Sen mâdum kalmadın; vücud nimetini giydin, hayatı tattın, câmid kalmadın, hayvan olmadın, İslâmiyet nimetini buldun, dalâlette kalmadın, sıhhat ve selâmet nimetini gördün ve hâkezâ... M.)
MÜŞTEMEL
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
(Şümul. den) Bir şeyin içinde bulunan. Bir şeyin hâvi olduğu, içine aldığı, ihtivâ ettiği.
MÜŞTEMELAT
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Bir şeyin içine aldığı şeyler, kapladığı şeyler. * Eklentiler.