HÂKİ
HÂKİM-ÜŞ ŞER'
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Kadılar (hâkimler) için kullanılan bir tâbirdir. Kadılar davaları şer'î hükümler dairesinde hall ü faslettikleri için bu tâbir meydana gelmiştir. Şeriat hâkimi demektir.
HÂKİMANE
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Hükmederek, hâkim olarak. Hâkime yakışır tarzda.
HÂKİME
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Kadın hâkim.
HÂKİMİYYET
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Hâkim oluş. Hükmediş. Âmirlik. Üstünlük. Müdahale ve rakibi kabul etmemek hali.(... Evet, bu kâinata geniş bir dikkat ile bakan; kâinatı gayet haşmetli ve gayet faaliyetli bir memleket, belki idâresi gayet hikmetli ve hâkimiyyeti gayet kuvvetli bir şehir hükmünde görür, her şeyi ve her nev'i birer vazife ile musahharâne meşgul bulur. $ âyetinin askerlik mânasını ihsas eden temsiline göre; zerrat ordusundan ve nebatat fırkalarından ve hayvanat taburlarından, ta yıldızlar ordusuna kadar olan cünud-u Rabbaniyeden, o küçük me'murlarda ve bu pek büyük askerlerde, hâkimâne tekvinî emirlerin, âmirâne hükümlerin, şâhâne kanunların cereyanları, bedahetle bir hâkimiyyet-i mutlakanın ve bir âmiriyyet-i külliyenin vücuduna delâlet ederler. Ş.)
HAKİR
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Küçük. Ehemmiyetsiz. Kıymetsiz. İtibarsız. Kudretsiz.