EMİME
NEMİMEKÂR
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
f. Koğucu, fitneci, dedikoducu, münafık.
ŞEMİME
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(C.: Şemâim) Güzel kokulu şey, râyiha.
TEMİME
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(C.: Temâyim) Heykel.
ZEMİME
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Zemme müstehak olan. Beğenilmeyen kötü hal ve hareket.
Ahlâk-ı Zemîme
(İslami Terminlər Lüğəti) :
Kötü ahlâk. Dînin ve aklın beğenmediği huylar.İnsana dünyâda ve âhirette zarar veren her şey, ahlâk-ı zemîmeden meydana gelmektedir.Zararların, kötülüklerin başı kötü huylu olmaktır. (Ali bin Emrullah)Ahlâk-ı zemîme kalbi, rûhu hasta eder. Hastalığın artması, kalbin, rûhun ölümüne sebebolur. En kötü huy, küfür yâni îmânsızlıktır. (İmâm-ı Rabbânî)Kendinde ahlâk-ı zemîme bulunan kimse, buna yakalanmasının sebebini araştırmalı, busebebi yok etmeye, bunun zıddını yapmaya çalışmalıdır. Çünkü, insanın alıştığı şeydenkurtulması zordur. Kötü şeyler nefse tatlı gelir. (Hâdimî)