İMAM


"İMAM" Kelimesi için arama sonuçları

Osmanlıca - Türkçe Sözlük

İHTİMAM-I BEYT

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Evi süpürme, temizleme.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

İLTİMAM

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Bir kimseyi ziyaret etme. * Konma, konup durma.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

İMAM

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Öne geçmek. * Önde ve ileride olan. Delil ve rehber. * Cemaate namaz kıldıran. * İçtihad sahibi zat. Mezheb sahibi olan. * Bir mahallenin lüzumlu işlerine ve içtimaî vazifelerine nezaret eden. * Müslümanların imamı olan halife ve askerlerin başı. Sultan. Hâkim. Reis. * Ümmetin reisi. İslâm hükümetlerinde Devlet Reisi. * Hz. Ali (R.A.) neslinden gelen zât. * Dershanede günlük talim ve dersler için talebelerin önlerine konan tahtalar. * Kıble tarafı.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

İMAM-I A'ZAM

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Hi: 80-150) Hanefi Mezhebinin imamı. Asıl ismi: Ebu Hanife Nu'man bin Sâbit'tir. Bağdatlı olup Abbasiler devrinde yaşamıştır. Fıkıh ilminin en ileri geleni olup, bu ilmin tedvin ve tervicinde çok büyük hizmet etmiştir. Böyle zâtların vicdan-ı umumiye nezdinde idareyi, hak ve adalette selâmet için, mânevi mürakabeleri çok ehemmiyetli bir husus olduğundan, teklif edilen Kadılık Makamını, hapse ve işkencelere mâruz kaldığı halde kabul etmemiştir. Kudsi vazifesi, siyasetçe muhtelif düşünen müslümanların hepsine şâmil olması sebebi ile bilfiil siyasete girmemiştir. (K.S.)
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

İMAM-I ALİ (R.A.)

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Bak: Ali-ül Murtaza)